"Μετά την κατοχή, κατανοήθηκε ευτυχώς, η ανάγκη να εξηλεκτριστεί η χώρα, γιατί βρεθήκαμε μπροστά σ' ένα οξύ και σαφέστατο δίλημμα: Ή θα αξιοποιούσαμε τις ενεργειακές μας πηγές, που είναι οι υδατοπτώσεις και οι λιγνίτες, ή θα μέναμε για πάντα μια χώρα υπανάπτυχτη υποδουλωμένη οικονομικά στο εξωτερικό, καθυστερημένη από κάθε άποψη, με βιοτικό επίπεδο χαμηλό".
Αυτά αναφέρει το λεύκωμα Αλιβέρι του Δημήτρη Μεγαλίδη, ο οποίος το 1958 με εντολή της διοίκησης της ΔΕΗ ζωγράφισε την εργασία των ανθρακωρύχων στο Αλιβέρι, εικόνες που συμπεριέλαβε στο λεύκωμα αυτό. [1]
Αναμφίβολα, η μεταπολεμική ανάκαμψη της χώρας στηρίχτηκε καταρχήν στον λιγνίτη, τόσο του Αλιβερίου όσο και της Κύμης.[2]
62 χρόνια μετά, έχοντας ακυρώσει το λιγνιτικό πλεονέκτημα που μας εξασφάλιζε την ενεργειακή αυτονομία, η χώρα μας στηρίζεται στο εισαγόμενο φυσικό αέριο, στην στοχαστική και περιορισμένη παραγωγή των αιολικών - φωτοβολταϊκών και στην εισαγωγή ενέργειας από τρίτες χώρες.
Η εισαγωγή ενέργειας από το λεγόμενο χρηματιστήριο ενέργειας, παραπέμπει σε χρηματιστές, ελεύθερες αγορές (οι οποίες ουδέποτε υπήρξαν) και κερδοσκοπία (χειραγώγηση αγοράς). [3] Αντίστοιχα ισχύουν και για το χρηματιστήριο ρύπων διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Με λίγα λόγια είμαστε ενεργειακά εξαρτώμενοι και άρα μονίμως εκβιαζόμενοι, από αυτούς που ελέγχουν τα διεθνή δίκτυα αγωγών φυσικού αερίου και τους χρηματιστές ενέργειας.
Επιπλέον η χώρα μας δανείζεται για να χρηματοδοτεί τους αυξημένους λογαριασμούς ρεύματος (και φυσικού αερίου), προκειμένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις στην παρούσα φάση, ενώ βέβαιο είναι ότι μετά την χρηματοδότηση αυτή το ηλεκτρικό ρεύμα από πρώην δημόσιο αγαθό, θα παραμείνει είδος πολυτελείας. Μπορεί να πληρώνουμε πανάκριβα το ρεύμα, αλλά θα επιδοτήσουν και την αλλαγή ηλεκτρικών συσκευών.
Υδροηλεκτρικά, γεωθερμία και παλιρροϊκή ενέργεια θεωρούνται "υπερβολικού κόστους επενδύσεις" παρά την σταθερή τους απόδοση, σε αντίθεση με τις "φιλικές προμήθειες" των αυξομειούμενης παραγωγής αιολικών και φωτοβολταϊκών. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι το κόστος κατασκευής- εγκατάστασης σταθμών παραγωγής αιολικών και φωτοβολταϊκών, είναι περίπου τριπλάσιο από αυτό των συμβατικών σταθμών ίδιας ισχύος. Λαμβάνοντας υπόψη και το προσδόκιμο ζωής των σταθμών αυτών (αιολικοί σταθμοί), μάλλον το κόστος αυτό δεν θα αποσβεσθεί ποτέ. Βέβαια, αν αποφασίσουμε να εκμεταλλευτούμε τα δικά μας κοιτάσματα φυσικού αερίου, τα παραπάνω θα μοιάζουν με απλές υποθέσεις εργασίας.
Με βάση νεότερες οδηγίες της Ε.Ε. η πυρηνική ενέργεια συγκαταλέγεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ ανακοινώθηκε και η δέσμευση για ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050. Παράλληλα έπεσαν οι τίτλοι τέλους για τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed και ανακοινώθηκε αναστολή ερευνών για υδρογονάνθρακες στην Κρήτη .[4]
Μέχρι τότε, η ενεργειακή κρίση στον ρυθμό της "πράσινης" μετάβασης, θα αποτελεί την νέα πραγματικότητα, με στόχο πάντα το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο.
Ενημέρωση 15-01
"Εμείς θέλουμε να σας ενθαρρύνουμε -και υπάρχει πια το πλαίσιο- να κάνετε επενδύσεις στην αυτοπαραγωγή. Ουσιαστικά να επενδύσετε σε φωτοβολταϊκά τα οποία θα χρησιμοποιήσετε για τις δικές σας ανάγκες, στις στέγες και σε χώρους που διαθέτετε. Υπάρχει πια το νομικό πλαίσιο το οποίο σας επιτρέπει να το κάνετε και νομίζω ότι είναι μία επένδυση η οποία μεσομακροπρόθεσμα θα μπορέσει να σας εξασφαλίσει φθηνή ενέργεια, χωρίς να είμαστε εξαρτημένοι από εισαγόμενη ενέργεια, η οποία όμως -όπως βλέπετε- μπορεί να έχει πάρα πολλές αρνητικές αυξομειώσεις", προσέθεσε ο Πρωθυπουργός.
Πηγές:
[1] https://tatshs.wordpress.com/κεντρο-ερευνασ-και-μελετησ-ιστοριασ-κ/μαρτυριεσ/#leyk
[2] https://greeklignite.blogspot.com/2014/02/blog-post_26.html
[3] https://greeklignite.blogspot.com/2021/12/blog-post_28.html#more
[4] https://slpress.gr/tag/eastmed/
Καλορίζικο το ιστολόγιο! Πολύ ενδιαφέρον το άλμπουμ του Μεγαλίδη.
ΑπάντησηΔιαγραφή