Παλιρροϊκή ενέργεια στον πορθμό του Ευρίπου



Ο πορθμός του Ευρίπου έχει πλάτος 39 μέτρα, μήκος 40 μέτρα και βάθος 8,5 μέτρα. Σε αυτόν παρουσιάζεται το εξής «περίεργο» φαινόμενο: τα νερά του κινούνται συνεχώς, ενώ ταυτόχρονα αλλάζουν φορά κινήσεως. Άλλοτε κατευθύνονται προς τον Βόρειο και άλλοτε προς τον Νότιο Ευβοϊκό. Μετά από συστηματικές παρατηρήσεις διαπιστώθηκε ότι 22 – 23 ημέρες κάθε μήνα το ρεύμα παρουσιάζει μια κανονικότητα και αλλάζει φορά κάθε 6 ώρες περίπου, με αποτέλεσμα να συμπληρώνει τέσσερις εναλλαγές κάθε 24 ώρες και 50 λεπτά όπως ακριβώς η παλίρροια. Από τις ημέρες του κανονικού ρεύματος 11-12 αντιστοιχούν στην περίοδο της Νέας Σελήνης και άλλες τόσες στην περίοδο της Πανσελήνου. Πολλές φορές παρουσιάζεται μια αρρυθμία, οπότε το φαινόμενο ολοκληρώνεται σε 22 ώρες και 22 λεπτά. Τις υπόλοιπες 6 ή 7 ημέρες, από τις οποίες 3 ημέρες αντιστοιχούν στην περίοδο του πρώτου και οι υπόλοιπες στην περίοδο του τελευταίου τετάρτου, το ρεύμα είναι ακανόνιστο. Η ταχύτητα του ρεύματος ανέρχεται σε 5-6 μίλια την ώρα, ενώ μερικές φορές μπορεί να ανέρχεται και στα 9 μίλια την ώρα. Όταν δε το ρεύμα ενισχύεται από τους ισχυρούς βορείους ανέμους, που πνέουν κατά καιρούς στην περιοχή η ταχύτητά των ανωτέρων υδάτινων μαζών προς το Νότιο Ευβοϊκό γίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Λέγεται, μάλλον υπερβολικά, ότι στην περίπτωση αυτή θα δυσκολευόταν και ένας καρχαρίας να κολυμπήσει κατά την αντίθετη φορά. [1]


Σε κανονικό ρεύμα τόσο Β-Ν, όσο και Ν-Β ο μηδενισμός της ταχύτητας του ρεύματος (στασιμότητα) διαρκεί δύο λεπτά. [2]

Παλιρροϊκή ενέργεια ονομάζεται η ενέργεια που ανακτάται από τις παλίρροιες και μετατρέπεται σε ηλεκτρική. Οι παλίρροιες είναι απολύτως προβλέψιμες, δίνοντας υψηλό πλεονέκτημα στην ανάκτηση ενέργειας σε σχέση με τις υπόλοιπες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αιολικά και φωτοβολταϊκά. Σε σύγκριση με τα αιολικά, έχουν πολλαπλάσια διάρκεια ζωής και η υψηλότερη πυκνότητα του νερού σε σχέση με τον αέρα, κάνει αξιοποιήσιμα ακόμα και ρεύματα μικρής ταχύτητας. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της είναι ο περιορισμένος αριθμός περιοχών με ισχυρά παλιρροϊκά ρεύματα. [3],[4]


Οι συσκευές ανάκτησης παλιρροϊκής ενέργειας είναι ως επί το πλείστον τουρμπίνες παρόμοιες με αυτές των ανεμογεννητριών με τη διαφορά ότι είναι βυθισμένες στη θάλασσα και κινούνται παρασυρόμενες από τη ροή παλιρροϊκών ρευμάτων αξιοποιώντας την κινητική ενέργεια της παλίρροιας.[3], [5]

Στην Σκοτία τοποθετήθηκε το 2021 η μεγαλύτερη γεννήτρια παλιρροϊκής ενέργειας ισχύος 2MW.

Πηγές:

[1] https://www.antonios-antoniou.gr/evripos#.YdMsWITQBTv

[2] https://www.antonios-antoniou.gr/estia/Euripos.pdf

[3]  Ν.ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ   "Παγκόσμια αποτύπωση και σύγκριση εγκαταστάσεων έργων γαλάζιας ενέργειας"   διπλωματική ΕΜΠ σελ.53-63

[4] https://actionrenewables.co.uk/news-events/post.php?s=everything-you-need-to-know-about-tidal-energy

[5] https://www.emec.org.uk/marine-energy/tidal-devices/






Σχόλια