Αυτοί που περπατάνε σκληρά πάνω στις φτέρνες τους είναι επικίνδυνοι άνθρωποι γεμάτοι θυμό. Όσο πιο θορυβώδες το βήμα, τόσο μεγαλύτερη η ανισορροπία και όσο πιο δυνατή η φωνή τόσο πιο αδύναμο το άτομο. Έτσι όταν χορεύαμε και όταν τραγουδούσαμε προσπαθούσαμε να διατηρήσουμε την αρμονία μεταξύ μας και με την Γη, ακουμπώντας απαλά τα πόδια μας πάνω στην Γη, για να μην αφήσουμε σημάδια στον κόρφο της.
ΕΙς τά Χρυσά τών Πυθαγορείων 'Eπn αναφέρεται:
«Άλλά σύ θάρσει, επεί θείον γένος εστί βροτοίσιν, οΙς Ιερά προφέρουσα Φύσις δείκνυσιν έκαστα....!!
(Άλλά σύ εχε θάρρος, αφ' ου θείαν εχει τήν καταγωγήν τό γένος τών ανθρώπων, εΙς τούς όποίους η Ιερά Φύσις αποκαλύπτουσα δεικνύει έκαστα....).
Ιεροκλέους « Σχόλια εΙς τά Χρυσά 'Enn τών Πυθαγορείων», στ. 63 - 64, άπόδ. Έμμ. Παντελάκn, ΕΚδ. ΠΑΠΥΡΟΣ).
Εάν η ιερά φύσις σου αποκαλύψη τα θεία της μυστικά, συνεχίζουν τα Χρυσά Έπη, τότε οι δυνάμεις της ψυχής σου θα σε σώσουν από πολλά δεινά.
Ή έννοlα της κορυφης τών όρέων εΙς τόν συμβολισμόν, εΙναl τό σύνορον. Είναι τό «λεγνωτόν», τό «μεταξύ» γης καί ουρανού. Ή Πλησίασις της κορυφής τού όρους εΙς τό μέσον, τόν όρατόν ο υ ρ α ν ό ν, σημαίνει την τάσιν στροφής τού όμματος της ψυχής πρός τά ανω, ειναl τό «α ν ω ό ρ ά ν» τον Ο υ ρ α ν ό. ΕΙς τήν φιλοσοφικήν όρολογίαν «όράν» σημαίνεl «νοείν»
Πλάτωνος Κρατύλος)) 396 c, 'Όυρανία είναι η όρώσα τά άνω" καί , Πολιτείαεία)), βιβλίον Ζ', 540 Α-Β.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου